Ένα ζεστό σπιτάκι για την Νεφέλη;

Με φωνάζουνε Νεφέλη.Είμαι μωράκι 50 ημερών,αλλά γνώρισα ήδη την εγκατάληψη.Ήταν ένα βροχερό βράδυ του Γενάρη που εγκατέληψαν εμένα κ τα αδεφάκια μου έξω από κάτι συρματοπλέγματα.Είχε και άλλα μεγάαααλα σκυλάκια εκεί,και φοβηθήκαμε πολύ.Ευτυχώς όχι μόνο δεν μας έκαναν κακό,αλλά μας άφηναν να κουλουριαζόμαστε επάνω τους,και μας κρατούσαν ζεστά.Ο αδερφούλης μου,ο Δούκας,ήταν πολύ τυχερός,κ υιοθετήθηκε αμέσως.Εγώ και η αδερφούλα μου,μείναμε πίσω...και δυο ημέρες μετά,έπιασε χιονοθύελα.Κουλουριαστήκαμε αγκαλιασμένες,πάνω στον Πρίαμο.Το χιόνι έμπενε μέσα στα κλουβιά μας.Όταν κόπασε λίγο,προσπάθησα να ξυπνήσω την αδελφούλα μου,αλλά ...μάταια.Την άλλη ημέρα,ήρθαν δυο χέρια και με σήκωσαν.Με πήγαν κάπου ζεστά,κ με αρκετό φαγητό.Δεν είναι ο Πρίαμος εκεί,ούτε η αδελφούλα μου,αλλά δεν παραπονιέμαι.Τους άκουσα όμως να λένε,ότι δεν μπορούν να με κρατήσουν για πολύ,και όταν περάσουν τα κρύα,θα ξαναγυρίσω στο καταφύγιο.ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ.Θέλω ένα μόνιμο ζεστό σπιτάκι με μόνιμο φαγητο και μόνιμες αγκαλιές.Ο γιατρός που με εμβολίασε,είπε ότι θα μείνω μικρούλα...γύρω στα 10 κιλά.Είναι πολύ;;; Δεν ξέρω! Να κάνω δίαιτα;;; ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΙΑΙΤΑ.Θέλω να τρώω μέχρι να γίνει η κοιλίτσα μου στρογγυλή σαν μπαλόνι. Κουφάλια Θεσ/νίκης,6974892030